“Hürriyyət” qəzeti harınlamış məmur övladları mövzusunu yenidən gündəmə gətirdi

“Hürriyyət” qəzetinin bugünkü sayında “Lütfəli Babayev sindromu...” sərlövhəli yazı dərc olunub. Moderator.az mövzunun aktuallığını nəzərə alaraq həmin məqaləni təqdim edir.

Son illər öz mübarək qədəmiylə müsəlman dünyasına bayram ovqatı, yüksək əhval-ruhiyyə gətirən on bir ayın sultanı-Ramazan  həmişə olduğu kimi bu dəfə də Azərbaycan cəmiyyətinin tamarzı olduğu barış mühitinin  formalaşması üçün yetərli olmadı. Əlbəttə, bu gün ölkədə yaşanan antoqonizm, bir-birini inkaretmə, siyasi opponentlərə qarşı yolverilməz fənd və leksikonlardan istifadə elə bir təhlükəli səviyyəyə çatıb ki, vəziyyəti qismən də olsa  mülayimləşdirmək üçün Ramazan ayı ilahi bir fürsət idi və yazıqlar olsun ki, bu şansı yenə də qaçırdılar. Bu mənada Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinin sədri Allahşükür Paşazadənin hər kəsdən artıq mənəvi məsuliyyəti vardı ki, Ramazanın bir- birini didməyə hazır olan iki düşərgə arasında heç olmasa atəşkəs ayı olması üçün təşəbbüsdə bulunsun, seçkilər dövrünə qədəm qoyduğumuz, əsəblərin tarıma çəkildiyi, siyasi hərarətin artdığı bir həssas dönəmdə iqtidarla müxalifəti bir iftar süfrəsi ətrafında toplayaraq siyasi dialoqun bünövrəsini qoysun. Ancaq çox heyf ki, şeyx belə bir xoşməramlı təşəbbüsdə bulunmadı və yenə də ayrı-seçkilik edərək müxalifəti hər addımda  “ünsürlər”, “dağıdıcı qüvvələr” adlandıran prezidentlə həmrəy olduğunu isbatlamış oldu. Halbuki o təkcə hakimiyyətin deyil, bütövlükdə Azərbaycanın, bir az da uzağa getsək Qafqazın şeyxiydi və o  yaşına, səlahiyyətinə, ona həvalə olunmuş missiyaya uyğun gəlməyən bir qəbahətdə bulundu.   

Beləliklə, qarşıda Azərbaycanı heç də asan olmayan siyasi təlatümlər dövrü gözləyir və proseslərin gedişatından asanlıqla belə qənaətə gəlmək olar ki, payızdakı seçkilərdə  2003-cü ilin 15-16 oktyabr hadisələrinin təkrarlanma ehtimalı daha çoxdur. Bu ilki seçkiləri gözlənilməz sürprizlərlə zənginləşdirəcək bir amil də ötən seçki marafonlarından fərqli olaraq iqtidarın monolitliyindən əsər-əlamət qalmaması və saraydaxili ziddiyyətlərin misligörünməmiş səviyyəyə çatmasıdır. Artıq ölkədə kimsə monolitlik nağıllarına inanmır və hər kəs anlayır ki, hakimiyyət adi bir çaxnaşmadan,  təlatümdən dondurma kimi əriyə bilər və yaranacaq xaosda hər kəsin öz başına çarə axtaracağını nəzərə alsaq mərkəzdənqaçma meyllərinin hakimiyyətin ildırımsürətli çöküşünü reallaşdıracağı qaçılmaz olacaq. Bu baxımdan son zamanlar hakimiyyətin seçkilərə rəsmi start verilməməsinə baxmayaraq əsl seçki kampaniyası aparması, YAP funksionerlərinin, nazir və komitə, şirkət rəhbərlərinin rayonlara təhkim olunması başadüşüləndir. Hakimiyyət texnoloqları adi bir ehtiyatsızlığın Quba və İsmayıllı hadisələrinə oxşar etirazlara səbəb olacağından əndişələndiklərindən mümkün narazılıq ocaqlarının maksimum söndürülmısi, lokallaşdırılması üçün son günlər nəzərəçarpacaq çaba xərcləməkdədirlər.  

Ancaq diqqətçəkən bir məqam da cəzasızlıq mühitindən özünənəzarəti itirən bi çox məmurların seçki ilinin tələblərinə cavab verməyən addımlarıdır və bu faktın özü əslində əyalətlərdəki  xalq etirazlarının başlıca səbəblərindən biridir. Uzağa getməyək, bir neçə gün öncə Zərdabın icra başçısı Lütfəli Babayevlə Mİngəçevirin polis rəisi Ələsgər Bədəlov arasında yaşanan söz dueli onu göstərdi ki, yerlərdə vəziyyət yumşaq ifadə olunsa heç də ürəkaçan deyil və nəinki iqtidar təmsilçiləriylə müxaliffikirlilər, hətta hakimiyyəti təmsil edən yüksək çinli məmurlar arasında da xaosa səbəb ola biləcək intriqalar, münaqişələr kifayət qədərdir. Xatırladaq ki, bir neçə gün öncə Mingəçevir polisi şəhərdə reyd keçirən zaman Lütfəli Babayevin avtoxuliqanlıqla məşğul olan qardaşı oğlunu saxlamış və barəsində inzibati protokol tərtib edərək sürücülük hüququndan məhrum edilməsi üçün məhkəməyə  göndərmişdi. Bundan qeyzlənən L.Babayev Prezident Administrasiyasının təlimatına, yazılı və şifahi xəbərdarlığına  əhəmiyyət verməyərək Ə. Bədəlovun ünvanına icra başçısına yaraşmayan açıqlamalarda bulunmaqla  hər kəsin təəccübünə səbəb olmuşdu. Hamı onun bu cür saymazyana davranışlarından prezidentin hədsiz qəzəblənərək təxirəsalınmaz addımlar atacağını gözləyirdi, ancaq üstündən 10 gündən atıq vaxt keçməsinə baxmayaraq Lütfəli Babayevin Zərdabın icra başçısı vəzifəsindən azad olunmasıyla bağlı prezident sərəncamı verilmədi. Halbuki cəmisi 5 ay öncə prezident İlham Əliyev İsmayıllı hadisələrinin təsiri altında keçirdiyi emosional müşavirədə məmurlara barmaq silkələyərək harınlamış övladlarına görə onları ən sərt şəkildə cəzalandıracağını bəyan etmişdi. Ancaq Zərdabın icra başçısının qardaşı oğlunun Mingəçevirdəki sərgüzəştlərinə görə hələ də cəzalandırılmaması ondan xəbər verir ki, bir çox məmurlar prezidenti saymırlar, onun 13 fevralda verdiyi bəyanatın gözdən pərdə asmaq xatirinə deyildiyinə əmindirlər. Əlbəttə, bunun əksini düşünmək mümkün deyil. Axı söhbət hansısa müxalifət liderinin və ya müstəqil mətbuatın deyil, Mingəçevir şəhərinin polis rəisi olan polkovnik rütbəli bir çinovnikinin başqa bir rayonun icra başçısı tərəfindən təhqir olunmasından gedirdi və polis rəisi açıqca etiraf etmişdi ki, Babayevlər Mingəçevirdə at oynadır və onlara qanunların sərt üzünü göstərən zaman bu cür xoşagəlməz olaylar yaşanır. 

Yeri gəlmişkən, L. Babayev Zərdabdan öncə Mingəçevirin icra başçısı olub və polis rəisiylə yola getmədiyinə, bəzi iddialara görə şəhərdə qeyri-sağlam mühit formalaşdırdığına görə vəzifəsindən uzaqlaşdırılaraq öz rayonuna “sürgün” edilib. Elə Mingəçevirdəki məlumatlı mənbələr də iddia edir ki, o vaxtdan L. Babayev polis rəisindən yanıqlı olub və hər vəchlə ondan qisas almaq istəyib. Ancaq daxili işlər naziri Ramil Usubovun etimadını qazanmış polis rəisi bu cür intriqalara əhəmiyyət verməyib və rəhbərlik tərəfindən ona həvalə edilmiş işləri həyata keçirməklə məşğul olub. Heç şübhəsiz, o nazirə baş vermiş olayı məruzə edib və rəhbərlikdən dəstək istəyib. Ona da istədiyi dəstəyi veriblər və qanun qarşısında hamının eyni cür məsuliyyət daşıdığını deyiblər. Təbii ki, rəisi anlamaq çətin deyil və o əgər hansısa bir ərköyün məmur balasının və ya imkanlı adamın maşınını saxlamaq iqtidarında deyilsə, şəhərdə  onun xətir-hörmətinin hansı səviyyəyə düşəcəyini təsəvvür etmək elə də çətin deyil. Hətta Mingəçevirdə deyirlər ki,polis rəisi öz xidməti maşınında işıqforun qırmızı işığında saxlayan yeganə rəis kimi adını nəinki şəhərdə, bütün Azərbaycanda  dillər əzbəri etdirib. Belə olduğu halda onun təhqir olunması niyə cavabsız qalmalıydı? Axı həmin hadisədən 20 gün öncə-iyulun 2-də prezident Azərbaycan polisinin peşə bayramı günündə polisə öz hüsn-rəğbətini aşkar şəkildə izhar etmiş, onlara güvəndiyini bildirmişdi. Elə isə nədən Lütfəli Babayev barəsində tədbir görmədi? Bu yerdə haqlı sual yaranır, Lütfəli Babayevi hakimiyyət üçün matah edən nədir və hansı sehrli əl seçki ilində iqtidarı dilə-dişə salan ötkəm icra başçısının cəzalandırılmasına mane olur? Bəzi iddialara görə Babayev qardaşları şeyxin himayəsi altındadırlar və elə avtoxuliqanlıq etdiyinə görə cəzalandırılan  oğlanın atası Xanəli Babayev Mingəçevirin axundu, Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinin həmin bölgə üzrə səlahiyyətli nümayəndəsidir. Xanəli Babayev haqqında da Mingəçevirdə çoxsaylı dedi-qodular, lətifələr dolaşır, ancaq onların qeyd olunması həm etik, həm də məhkəmə çəkişməsi predmeti olacağı baxımından doğru olmazdı. 

Hər halda Babayevlərin ad-sanına, işgüzar nüfuzlarına xələl gətirmək niyyətindən çox uzağıq və sadəcə əlahəzrət fakta istinad edərək prezidentin 5 ay öncə verdiyi bəyanata niyə əməl etməkdə tərəddüd etməsinə izah verməyə, aydınlıq gətirməyə çalışırıq. Özü də burada ilk baxışda münaqişənin digər tərəfi olan Mingəçevirin polis rəisinin müdafiəsinə cəhd edildiyi təəssüratı yarana bilər, ancaq insaf naminə qeyd edilməlidir ki, bu olayda Ə. Bədəlov tam haqlıdır və onun avtoxuliqanlığa qarşı tədbiri birmənalı olaraq dəstəklənməlidir. Təbii ki, o nə mələkdir, nə də nöqsanlardan halidir,bu ölkədə polis rəislərinin obrazlı desək, nə yuvanın quşları olduğunu sübut etməyə də ehtiyac yoxdur, ancaq sırf bu epizodda onu müdafiə etməmək mənəviyyatsızlıq, hər gün avtoxuliqanların məsuliyyətsizliyi, harınlığı üzündən avtoqəzalarda dünyasını dəyişən onlarla günahsız vətəndaşımızın ruhuna hörmətsizlik olardı. Bu baxımdan əsas günahkar kimi Zərdabın hörmətli icra hakimiyyəti başçısının personası gözlər önündə canlanır və bütün ittihamlar, qınaqlar ona yönəlir. Ancaq biz kimisə mühakimə etmək iddiasında və səlahiyyətində deyilik. Həm şəriət, həm cəmiyyət qanunları bu cür hallarda tədbir görmək vəzifəsini konkret şəxslərin üzərinə qoyur. Bizə qalansa bu şəxslərin gözləntilərə yerində və vaxtında reaksiya verəcəklərinə ümid etmək qalır...

Kənan